หมีเหม็น

ชื่อสมุนไพร : หมีเหม็น
ชื่ออื่น
 : กำปรนบาย, ดอกจุ๋ม, ตังสีไพร, ทังบวน, มะเย้อ, ยุบเหยา, มือเบาะ, ม้น, หมูทะลวง, อีเหม็น, หมี่, หมี หมูเหม็น
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Litsea glutinosa (Lour.) C.B.Robinson.
ชื่อวงศ์ : Lauraceae

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :

  • ต้นหมีเหม็น เป็นไม้ยืนต้น สูง 5-15 เมตร ผลัดใบ เปลือกลำต้นสีน้ำตาล ลำต้นแก่แตกเป็นร่องตื้นตามยาว กิ่งอ่อนมีขนละเอียด
  • ใบหมีเหม็น ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปวงรีแกมขอบขนานหรือรูปไข่กลับ หรือค่อนข้างกลม มักออกเป็นกลุ่มหนาแน่นที่ปลายกิ่ง กว้าง 5-9 ซม. ยาว 10-20 ซม. ปลายใบกลมหรือเรียวแหลม โคนใบสอบเป็นครีบ หรือกลม ขอบใบเรียบ หรือเป็นคลื่นเล็กน้อย ผิวใบด้านบนเกลี้ยงเป็นมัน ด้านล่างมีขน ก้านใบยาว 1-2.5 เซนติเมตร มีขน ใบประดับ 4 ใบ มีขน เนื้อใบค่อนข้างหนา มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว
    หมีเหม็น
  • ดอกหมีเหม็น ดอกช่อซี่ร่มออกที่ซอกใบ แยกเพศอยู่คนละต้น ดอกย่อยสีเหลือง ไม่มีกลีบดอก ช่อดอกเพศผู้มีดอกย่อย 8-10 ดอก กลีบรวมลดรูปเหลือ 1-2 กลีบ หรือไม่มีเลย รูปขอบขนาน ขอบกลีบมีขน เกสรตัวผู้มี 9-20 อัน กลีบเลี้ยงรูปกลม มี 4 กลีบ อับเรณูเป็นแบบฝาเปิด ช่อดอกเพศเมียกลีบรวมลดรูปเหลือเพียงเล็กน้อย หรือไม่มี ก้านช่อดอกยาว 2-6 เซนติเมตร กลีบเลี้ยงมี 4 กลีบ แยกกัน
    หมีเหม็น
  • ผลหมีเหม็น ผลสดรูปทรงกลม ผิวมัน เรียบ ผลอ่อนสีเขียว แก่สีม่วงเข้มเกือบดำ ก้านผลมีขน มีเมล็ดเดียวแข็ง

ส่วนที่ใช้เป็นยา :   ใบ, เมล็ด, ราก, เปลือกต้น, ผล, ยาง

สรรพคุณ หมีเหม็น :

  • ใบ ขยี้กับน้ำ สระผม พอกศีรษะ ฆ่าเหา ขับปัสสาวะ แก้อาการระคายเคืองของผิวหนัง
  • ใบและเมล็ด มีรสฝาดเฝื่อน ตำพอกฝี แผลหนอง แก้ปวด
  • ราก เป็นยาฝาดสมาน และบำรุงกำลัง แก้ปวดกล้ามเนื้อ
  • เปลือกต้น เป็นยาฝาดสมาน แก้บิด ท้องเสีย แก้ปวดมดลูก  แก้เจ็บปวดตามกล้ามเนื้อ ฝนทาแก้พิษแมลงกัดต่อย ผื่นคันแสบร้อน บดเป็นผงผสมกับน้ำหรือน้ำนมทาแก้แผลอักเสบ
  • ผลดิบ ให้น้ำมันเป็นยาถูนวดแก้ปวด ผลสุก กินได้
  • เมล็ด ตำเป็นยาพอกฝี
  • ยาง มีรสฝาดร้อน ตำพอกทาแก้ฟกช้ำ แก้ช้ำบวม
Scroll to top